Bielsko-Biała świętuje w tym roku 35-lecie odrodzenia samorządu, co jest okazją do refleksji nad transformacją, jaką przeszło miasto. Z tej okazji Jacek Kachel z Urzędu Miejskiego przygotowuje serię artykułów, które będą przypominać najważniejsze momenty poszczególnych kadencji. Kulminacją obchodów będzie wrześniowa gala w Bielskim Centrum Kultury.
Początki samorządności: 1990 rok jako przełom
Rok 1989 był momentem przełomowym dla Polski, a jego skutki odczuło także Bielsko-Biała. Przemiany polityczne przyniosły ze sobą nową formę zarządzania – samorząd terytorialny. Gminy zyskały większą autonomię, co pozwoliło na lepsze dostosowywanie działań do potrzeb lokalnych społeczności. Wcześniej decyzje były podejmowane centralnie, teraz mieszkańcy mieli szansę na większy udział w kreowaniu swojej rzeczywistości.
Wybory samorządowe: Kto stanął do rywalizacji?
Historyczne wybory samorządowe miały miejsce 27 maja 1990 roku, na mocy ustawy z 8 marca 1990 r. W Bielsku-Białej wystartowały ugrupowania takie jak Alternatywny Sojusz Bielskiej Lewicy, Bielski Komitet Obywatelski Solidarność, Stronnictwo Demokratyczne oraz Konfederacja Polski Niepodległej. Wystartowali również kandydaci niezależni, co uczyniło rywalizację jeszcze bardziej zróżnicowaną.
Organizacja i przebieg wyborów
Zadanie zorganizowania wyborów powierzono Miejskiej Komisji Wyborczej, której przewodniczyli Zbigniew Gebauer, a następnie Henryk Urban. Komisja wyznaczyła skład Okręgowych Komisji Wyborczych i podzieliła miasto na 7 okręgów wyborczych, tworząc 82 obwodowe komisje wyborcze. Do 26 kwietnia zarejestrowano 121 kandydatów, a listy kandydatów oficjalnie zatwierdzono dwa dni później.
Frekwencja i wyniki głosowania
Wybory przebiegły bez większych problemów, a frekwencja wyniosła 51,9%. Z 45 miejsc w Radzie Miejskiej, aż 41 zdobył Bielski Komitet Obywatelski Solidarność, natomiast Stronnictwo Demokratyczne uzyskało 3 mandaty, a Alternatywny Sojusz Bielskiej Lewicy – jeden. Liczba uprawnionych do głosowania wynosiła 121.656, oddano 63.262 głosy, w tym 2.481 nieważnych oraz 1.542 puste kartki.
Sukcesy i porażki: Rekordziści i najmniej popularni kandydaci
Największym poparciem cieszył się Jerzy Krawczyk z BKO Solidarność, który zdobył 2.189 głosów. Z kolei najmniejszym zainteresowaniem wyborców cieszył się kandydat z Alternatywnego Sojuszu Bielskiej Lewicy, otrzymując zaledwie 13 głosów.
Lista radnych I kadencji
W skład Rady Miejskiej weszło wielu nowych radnych, takich jak Mieczysław Adamczyk, Adam Adamski, Władysław Błasiak czy Andrzej Chowaniec. Wśród nich znaleźli się zarówno osoby związane z Solidarnością, jak i przedstawiciele innych ugrupowań. Dla wielu z nich była to pierwsza okazja, by realnie wpływać na lokalną politykę i rozwój miasta.
Autor artykułu zapowiada kolejne części serii, które przybliżą wydarzenia z pierwszej kadencji samorządu Bielska-Białej.